جمال‌الدّین محمد عرفی شیرازی
تخلص: ……….
قرن: دهم هجری
سال تولد – فوت: 964 – 999 ق
محل تولد – زندگي – فوت: شیراز – هندوستان – لاهور
دوران: شاه عباس بزرگ صفوي؛ جلال‌الدّین اكبرشاه (پادشاهان هندوستان)
آثار: دیوان اشعار؛ مثنوي‌هاي مجمع الابكار؛ فرهاد و شيرين
توضیح: عرفی، از شاعران توانای سبک هندی به شمار می‌رود. قصاید او، به خاطر آوردن سخن روان و استوار همراه با نازک خیالی‌های جالب، شهرت دارد.
اشتراک گذاری مقاله :
Array