غزالي مشهدي
تخلص: غزالي
قرن: دهم هجری
سال تولد – فوت: حدود 936 – 980 ق
محل تولد – زندگي – فوت: مشهد – دکن هندوستان – احمدآباد گجرات، خاکسپاری در سرگنج
دوران: شاه تهماسب اول صفوي؛ جلالالدّین اکبرشاه (پادشاهان هندوستان)
آثار: نقش بديع؛ آثار الشباب؛ اسرار مکتوم؛ رشحات الحیات؛ مرآت الکائنات
توضیح: استحکام و انسجام، همراه با روانی کلام و صراحت معنی، از ویژگیهای سخن غزالی مشهدی در همة اقسام قالبهای شعری است. مثنویهای غزالی همه، به ويژه نقش بدیع، در زمرة مهمترین اثرهایی است که از دوران صفوی به جامانده و میتوان گفت غزالی شاعری است که در تمام سدة دهم کمنظیر بوده است.
اشتراک گذاری مقاله :
Array