مجدالدّین میرفخرایی، مشهور به «گلچین گیلانی»

مجدالدّین میرفخرایی، مشهور به «گلچین گیلانی»

تخلص:  ……….

قرن:  چهاردهم هجری

سال تولد ـ فوت:  1288 ـ 1351 خ

محل تولد ـ زندگی ـ فوت:  رشت ـ رشت، تهران، انگلستان ـ لندن

دوران:  قاجاریه؛ پهلوی؛ جمهوری اسلامی

آثار:  نهفته؛ مهر و کین؛ گلی برای تو (مجموعه اشعار)

توضیح:  گلچین گيلانـی، از اولیـن شاعـران غزلسرا و رمانتیـک، پیـرو نیما در دهه‌های بیست و سی بود. وی مدتی طولانی در انگلستـان زندگی کرد و همیـن دوری از وطن باعث شد از جوشش‌های ادبی ایران دور بماند و مانع هم گامی‌اش با تحولات پیاپی شعر نو فارسی شود. وی در سال1312 خ در آزمون اعزام دانشجوبه اروپا پذیرفته و در سال 1325 خ (1947 م) در رشتة بیماری‌های عفـونی و بیماری‌های سرزمین‌های گرمسیری، دکتری تخصصی گرفت. اشعار او در مجله‌های روزگار نو و سخن به چاپ می‌رسید. از او به عنوان بزرگ‌ترین شاعر خطة گیلان نیز یاد کرده‌اند و همین مقدار شعرهای به جامانده از او را بسیـار ارزنده دانسته‌انـد. او در سال‌های جوانی سبکیخاص در شعر ارائه داد که به تدریج، بر اثر استعداد ذاتی و ذوق و قریحة سرشاری که داشت، شعـرش مورد توجه بسیاری قرار گرفت. شعر «باران»، «پروانهو فریدون» و «پردة پندار» او بسیار معروف است.