ابوبکر عبدالله ابن محمد اسدی رازی مشهور به نجم‌الدّین رازی ملقب به نجم‌الدّین و دایه
تخلص: نجم و نجم رازی
قرن: ششم و هفتم هجری
سال تولد – فوت: 573 – 654 ق
محل تولد – زندگي – فوت: ری – خراسان، همدان، عراق، اربیل – بغداد
دوران: تورآليناخاتون و گيوك‌خان مغول
آثار: مرصاد العباد من المبداء الی المعاد؛ معیار الصدق فی مصداق الغتش مشهور به رسالة عشق و عقل
توضیح: جایگاه نجم‌الدّین در نثر، فراتر از شعر اوست، زیرا نثر او در نهایت شيوايي، استحکام و فصاحت است، اگر چه از آوردن کلمات عربی و انواع صنایع امتناعی نداشت، اما به هرحال ساده و روان و گاه منشیانه و دل‌انگیز بود. مراد از لقب دایه، «دایة ولایت» بود و این لقب به مناسبت پروراندن مریدان، به وي تعلق گرفته بود.
اشتراک گذاری مقاله :
Array