ابی‌بکر ابن عثمان هروی
تخلص: امامی
قرن: ششم و هفتم هجری
سال تولد – فوت: 561 – 686 ق
محل تولد – زندگي – فوت: هرات – کرمان، یزد، اصفهان – قصبة لنجان اصفهان
دوران: هولاكوخان و اباقاخان مغول؛ سلطان حجاج پسر قطب‌الدّین قراختايي؛ ملك شمس‌الدّین
آثار: دیوان اشعار؛ قصیدة ذوالرمه (شرح، رساله‌ای به تازی)
توضیح: امامی، به سبب فضل و دانش واف-ر و تسلط بر زبان و ادب فارسی و عربی و ب-ه علت اطلاع از علوم مختلف معق-ول و منقول، شهرت زیادی داشت، چنانکه حتی در مقام مقایسة او با سعدی برآمدند و او را بر بسیاری از شاعران ترجیح می‌دادند.
از سعدی پرسیدند شعر امامی بهتر است یا مجد همگر؟ گویا استاد سخن در جواب فرموده‌اند:
همگر که به عمر خود نکردست نماز شک نیست که هرگز به امامی نرسد
امامی، بیشتر در سخنوری به روش قدمای خراسان توجه داشت و سخنانش به مذاق مجد همگر نیز خوش‌تر می‌آمد وگرنه ذوق سلیم نمی‌تواند منکر ترجیح گفتار شیخ شیراز بر معاصران او باشد.