اَيلرس، ويلهلم

اَيلرس، ويلهلم (1906 – 1989 م)

Eilers, Wilhelm

ايران‌شناس و زبان‌شناسِ آلماني

اَیلرس، از استادان مسلم زبان‌‌هاي ايراني بود. او از سال 1936 تا 1945 م، از سوي مؤسسة باستان‌شناسي آلمان، كه مركز تحقيقات آن در اصفهان بود، در ايران كار كرد. او پیش از انقلاب، به مدت هفت سال همراه با خانوادة خود در شهر گز برخوار ساکن بود و ماحصل تلاش و تحقیق وی دو جلد کتاب به نام «گز» می‌باشد که شامل ضرب‌المثل‌ها، قصه‌ها، آداب و رسوم، کشت و زرع، میراث فرهنگی و غیره می‌باشد. شمار مقاله‌هايي كه او نوشته (بيشتر دربارة زبان‌ها و گويش‌هاي ايراني) از يكصد متجاوز است. از مهم‌ترين تأليفات او، فرهنگ آلماني – فارسي است. وی در سال 1974 م / 1353 خ،  به اخذ درجة دكتري افتخاري از سوي دانشگاه تهران نايل آمد.