بائوزاني، الساندرو

بائوزاني، الساندرو (1921 – 1988 م)

Bausani, Alessandro

ايران­شناس و زبان­شناسِ ايتاليايي

بائوزاني، در دو رشتة علوم ادبي و علـم اديـان، تخصص و آگاهي بسيار اساسـي داشت و در آن­هـا داراي عالي­ترين درجات دانشگاهي و صاحب تأليفات و مقالات فراوان بود. او به بيست و پنج زبان آشنايي داشت و به سيزده زبان صحبت مي­كرد. او با نوشتن پایان‌نامه‌ای دربارة تحول تاریخی نحو فارسی جدید، از دانشگاه رم دانشنامة دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت و به تدریس زبان فارسی در همان دانشگاه پرداخت. سپس استاد زبان فارسی، اردو و هندی در پژوهشگاه خاورشناسی دانشگاه ناپل شد. از سِمت‌های او عضویت در مرکز فرهنگی ایران و ایتالیا و کمیسیون ترجمة آثار کلاسیک ادبیات ایران بود. وی بر خلاف برخي خاورشناسان، مظهر سادگي، بي­ادعايي و فروتني بود و اين ويژگي، او را محبوب همه ساخته بود. از آثار او تاریخ ادبیات ایران (با همکاری) را می­توان نام برد. او در نوشتن تاریخ ایران دانشگاه کمبریج نیز مشارکت داشت. وی برخی آثار محمد اقبال، حکیم عمر خیام و جلال­الدّين محمد رومی را نیز به ایتالیایی ترجمه کرده است.