بهاءالدّین خرمشاهی

بهاءالدّین خرمشاهی

تخلص:  ……….

قرن:  چهاردهم هجری

سال تولد ـ فوت:  1324 خ ـ ……….

محل تولد ـ زندگي ـ فوت:  قزوین ـ قزوین، تهران ـ ……….

دوران:  پهلوی؛ جمهوری اسلامی

آثار:  عرفان و فلسفه (ترجمه)؛ شرح عرفانی بر دیوان حافظ (تصحیح)؛ کلیات سعدی (تصحیح)؛ فرار از فلسفه (زندگینامة خودنوشت)؛ حافظ نامه؛ ذهن و زبان حافظ

توضیح:  خرمشاهی پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی،شاعر، مترجم، مصحّح، منتقد، ویراستار و دایرة‌المعارف نویس است. او بیشک در دو حوزة تخصصی قرآن پژوهی و حافظ پژوهی کم نظیر است. در سال 1361 همراه با احمد صدر حاج سید جوادی و کامران فانی بنیاد دایرةالمعارف تشیع را تأسیس کرد و درسال 1369 به عضویت فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد. وی دوازده کتاب در زمینة قرآن و پانزده کتاب دربارة حافظ دارد. شهرداری شیراز در سال 1379 خ، نظر به خدمات و آثار حافظ‌پژوهی او، وی را به عنوان نخستین شهروند افتخاری شیراز برگزید.