بيلي، هارولد والتر

بيلي، هارولد والتر (۱۸۹۹ ۱۹۹۵ م)

Bailey, Harold Walter

ايران­شناسِ انگليسي

بيلي، از ده سالگی به علت مهاجرت به استرالیا، از دسترسی به آموزش رسمی محروم بود. او یادگیری زبان‌های یونانی، لاتین و همچنین زبان‌های غیر اروپایی و حتی زبان اوستایی را از دورة نوجوانی آغاز کرد. وی در سال ۱۹۲۱ م، در دانشگاه استرالیای غربی به تحصیل زبان‌های کلاسیک پرداخت و در سال ۱۹۲۹ م به عنوان مدرس کرسی جامعة پارسیان در دانشکدة مطالعات شرقی لندن منصوب شد. او در همان سال رسالة دکتری خود را آغاز کرد که موضوع آن ترجمه و حاشیه‌نویسی بندهش، متن زرتشتی از زبان پهلوی بود. او قادر به خواندن بیش از ۵۰ زبان بوده است. وی در حدود سيصد مقاله در زمينه­هاي گوناگون خاورشناسي منتشر كرده است. بیلی، در شناسايي زبان­هاي ايراني رايج در تبت و ماوراءالنهر، استادي بي‌بديل بود و بزرگ­ترين متخصص زبان ختني، زبان ایرانی ختن در ترکستان چین به شمار مي­رفت. او را یکی از برجسته‌ترین خاورشناسان قرن بیستم دانسته‌اند. از آثار او دستور زبان پارسی کهن (بررسی) و مسائل زرتشتی در کتاب‌های قرن نهم را می­توان نام برد.

اشتراک گذاری مقاله : Array
نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *