جمالالدّین واعظ اصفهانی ملقب به صدرالواعظین و صدرالمحققین
تخلص: ……….
قرن: سیزدهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1279 ـ 1326 ق
محل تولد ـ زندگی ـ فوت: همدان ـ همدان، اصفهان، تهران، تبریز، بروجرد ـ بروجرد
دوران: قاجاریه
آثار: رؤیای صادقانه (با همکاری شیخ احمد مجدالاسلام کرمانی و میرزا نصرالله ملکالمتکلمین)؛ لباس التقوی
توضيح: جمال واعظ، پدر محمدعلی جمالزاده، خطیب و مشروطهخواه بود. او در اوایل مشروطیت در مجالس به طرفداری از مشروطه و مخالفت با استبداد، سخنرانی ميکرد و به همین سبب مورد توجه مردم قرار گرفت. با امضای مستعار در روزنامههای حبلالمتین و مظفری مقالاتی مينوشت و در روزنامهای به نام جمالیه نیز مقالاتش به چاپ ميرسید. پس از جریان به توپ بستن مجلس، محمدعلی شـاه عدهای از آزادیخواهان را بـه زنجیر کشید و واعظ مخفیانه از تهران به قصد همدان بیرون آمد، اما در راه دستگیر و در بروجرد او را به قتل رساندند؛ قبرش در آنجا هنوز باقی است.