حمام نواب
پاتوق مردم قدیم چه در ایران و حتی بسیاری از دیگر کشورها در بازار، حمام و قهوهخانهها و معمولاً با تزییناتی چون کاشیکاری، گچ بری و … بوده است. حمامها شامل بخشهایی مانند رختکن، گرمخانه، سرویس بهداشتی، خزینه، استخر و … است.
حمام نواب: این حمام از آثار دوره قاجار است که در خیابان 15 خرداد و بازارچه نواب فعلی قرار دارد. نام این حمام در نخستین نقشه تهیه شده از تهران نیز به نام گذر حمام نواب ثبت شده است. حمام نواب را سارا سلطان خاتون و سارا حاجرخاتون دختران نواب ساخته بودند. این حمام به علت اینکه از آب قنات و چشمه پر میشد، پایینتر از سطح خیابان ساخته شده بود. حمام نواب که دارای کتیبه کاشیکاری بود. پس از دختران نواب، افراد مختلفی مالکیت این بنا را بر عهده داشتند و تا اواسط دوره پهلوی و پیش از اینکه خانهها حمامدار بشوند، از آن استفاده میشد. پس از حمامدار شدن خانهها، متولیان از عهده مخارج آن برنیامدند و این محل به شهرداری واگذار شد. پس از فیلم قیصر مردم از حمام نواب بسیار بازدید کردند، حتی به آن حمام قیصر نیز میگفتند. مساحت این حمام بیش از هزار متر مربع بود و آب آن از قنات حاج علیرضا تأمین میشد. این حمام بزرگترین چاله حوض را (حوضهای آب سرد برای شناور بودن) در تهران داشت. سال 1390خ تغییر کاربری داد و به مرکز صنایع دستی تهران تبدیل شد.
حمام نواب
پاتوق مردم قدیم چه در ایران و حتی بسیاری از دیگر کشورها در بازار، حمام و قهوهخانهها و معمولاً با تزییناتی چون کاشیکاری، گچ بری و … بوده است. حمامها شامل بخشهایی مانند رختکن، گرمخانه، سرویس بهداشتی، خزینه، استخر و … است.
حمام نواب: این حمام از آثار دوره قاجار است که در خیابان 15 خرداد و بازارچه نواب فعلی قرار دارد. نام این حمام در نخستین نقشه تهیه شده از تهران نیز به نام گذر حمام نواب ثبت شده است. حمام نواب را سارا سلطان خاتون و سارا حاجرخاتون دختران نواب ساخته بودند. این حمام به علت اینکه از آب قنات و چشمه پر میشد، پایینتر از سطح خیابان ساخته شده بود. حمام نواب که دارای کتیبه کاشیکاری بود. پس از دختران نواب، افراد مختلفی مالکیت این بنا را بر عهده داشتند و تا اواسط دوره پهلوی و پیش از اینکه خانهها حمامدار بشوند، از آن استفاده میشد. پس از حمامدار شدن خانهها، متولیان از عهده مخارج آن برنیامدند و این محل به شهرداری واگذار شد. پس از فیلم قیصر مردم از حمام نواب بسیار بازدید کردند، حتی به آن حمام قیصر نیز میگفتند. مساحت این حمام بیش از هزار متر مربع بود و آب آن از قنات حاج علیرضا تأمین میشد. این حمام بزرگترین چاله حوض را (حوضهای آب سرد برای شناور بودن) در تهران داشت. سال 1390خ تغییر کاربری داد و به مرکز صنایع دستی تهران تبدیل شد.