حمدالله مستوفي

حمدالله مستوفي
تاج‌الدّین ابى‌بکربن حمدبن نصرحمدالله مستوفی قزويني

حمدالله مستـوفى در سال680 ق، در قزوین متولد شد. وی، از مورخان مشهور ایران و از مؤلفان، جغرافي‌دانان و شاعران قرن هشتم هجرى است. خاندانش اغلب مستوفيان و متصديان امور ديواني در قزوین بودند. پدر حمدالله و خود او، با عنوان مستوفى در دستگاه ایلخانان خدمت مى‌کردند و حمدالله از نزدیکان خواجه رشیدالدّین فضل‌الله و داراى سمت دیوانى بود.
نخستین اثر معتبر حمدالله مُستوفى تاريخ گزيدة اوست، که به سال ۷۳۰ ق نگاشته شده و درآن خلاصه‌ای از تاریخ جهان آورده شده و آن را به ‌نام خواجه غیاث‌الدّین محمد به پایان برده است. حمدالله مستوفی، در تاریخ گزیده به موضوعاتی چون تاریخ عمومی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تا زمان خود پرداخته است. در پایان این کتاب دو فصل، یکى در تاریخ عالِمان و شاعران عرب و غير عرب و دیگرى در تاریخ قزوین و شرح احوال رجال آن شهر به چشم می‌خورد.
ظفرنامه، تاريخ منظومي است بر وزن شاهنامه كه در سال 735 ق و نزهةالقلوب كتابي است در مورد جغرافيا و به زبان فارسي كه در سال 740 ق به پايان رسيده است.
مقبرة حمدالله مستوفی مربوط به دوره ایلخانی است. این اثر به دستور پهلوی اول، پس از نوسازی در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شمارة ثبت ۳۳۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حمدالله مستوفي، پس از سال 740 ق در حدود 60 سالگي درگذشت و در زادگاهش قزوين به خاك سپرده شد.