خانه ابتهاج سمیعی
خانه ابتهاج سمیعی: خانه سمیعی متعلق به زمان قاجار و در نقشۀ عبدالغفار نیز آمده است. این خانه تنها عمارت و باغ بازمانده از باغ بزرگ سردار است. این ملک در ابتدا متعلق به میرزا تقی‌خان مجدالملک، وزیر وظایف و اوقاف ممالک محروسه و عضو نخستین مجلس شورای ملی و شاعر با تخلص عبقری بود. بخشی از این عمارت در اواسط دورۀ پهلوی دوم توسط دکتر عبدالحسین ابتهاج سمیعی خریداری شد. عبدالحسین ابتهاج سمیعی، دانش‌آموخته دانشگاه استنفورد و کالج پزشکی ویل کرنل، دانشگاه کرنل، نیویورک و دانشگاه هاروارد در رشته پزشکی (متخصص داخلی) بود. عبدالحسین ابتهاج سمیعی در سال ۱۳۴۱ خ به ایران آمد و از بنیان‌گذاران بیمارستان‌های پارس و فیروزگر تهران و پایه‌گذار و رئیس مرکز پزشکی شاهنشاهی و دانشگاه رازی، دانشگاه بلوچستان، دانشگاه گیلان، دانشگاه رضاشاه کبیر در مازندران و بنیاد مطالعات ایران بود. ابتهاج سمیعی تدریس را از دانشگاه شیراز آغاز و تا سال ۱۳۴۷ در استاد دانشگاه ملی بود.
ابتهاج سمیع پس از اتفاقات سال ۱۳۵۷ به آمریکا رفت و مدیر بخش داخلی بیمارستان نیویورک شد.
پس از انقلاب این خانه را ستاد اجرایی امام مصادره کرد. بخشی از آن به مدرسه اندرزگو تبدیل شده، بخشی دیگر از آن نیز به بهانه مرمت تخریب و تبدیل به بوستان شده، عمارت دیگر آن نیز تبدیل به نگارخانه گنجینه پنهان شده است. این عمارت در خیابان ژاله (مجاهدین) خیابان ایران قرار دارد و در آبان 1387 با شماره 23877 به ثبت آثار ملی رسید.
خانه ابتهاج سمیعی
خانه ابتهاج سمیعی: خانه سمیعی متعلق به زمان قاجار و در نقشۀ عبدالغفار نیز آمده است. این خانه تنها عمارت و باغ بازمانده از باغ بزرگ سردار است. این ملک در ابتدا متعلق به میرزا تقی‌خان مجدالملک، وزیر وظایف و اوقاف ممالک محروسه و عضو نخستین مجلس شورای ملی و شاعر با تخلص عبقری بود. بخشی از این عمارت در اواسط دورۀ پهلوی دوم توسط دکتر عبدالحسین ابتهاج سمیعی خریداری شد. عبدالحسین ابتهاج سمیعی، دانش‌آموخته دانشگاه استنفورد و کالج پزشکی ویل کرنل، دانشگاه کرنل، نیویورک و دانشگاه هاروارد در رشته پزشکی (متخصص داخلی) بود. عبدالحسین ابتهاج سمیعی در سال ۱۳۴۱ خ به ایران آمد و از بنیان‌گذاران بیمارستان‌های پارس و فیروزگر تهران و پایه‌گذار و رئیس مرکز پزشکی شاهنشاهی و دانشگاه رازی، دانشگاه بلوچستان، دانشگاه گیلان، دانشگاه رضاشاه کبیر در مازندران و بنیاد مطالعات ایران بود. ابتهاج سمیعی تدریس را از دانشگاه شیراز آغاز و تا سال ۱۳۴۷ در استاد دانشگاه ملی بود.
ابتهاج سمیع پس از اتفاقات سال ۱۳۵۷ به آمریکا رفت و مدیر بخش داخلی بیمارستان نیویورک شد.
پس از انقلاب این خانه را ستاد اجرایی امام مصادره کرد. بخشی از آن به مدرسه اندرزگو تبدیل شده، بخشی دیگر از آن نیز به بهانه مرمت تخریب و تبدیل به بوستان شده، عمارت دیگر آن نیز تبدیل به نگارخانه گنجینه پنهان شده است. این عمارت در خیابان ژاله (مجاهدین) خیابان ایران قرار دارد و در آبان 1387 با شماره 23877 به ثبت آثار ملی رسید.