داود منشی زاده

. منشي ­زاده، داوود ( 1293- 1368 خ)

Monshizadeh, Davood

زبان­شناس، پژوهشگر و مترجم

داوود منشی‌زاده، در تهران متولد شد. پدرش ابراهیم منشی‌زاده به خدمت نیروهای قزاق درآمد و در دوره‌های بعد، از بنیانگذاران کمیتة مجازات شد. وی در سال 1310 خ، از طرف دولت برای تحصیل به فرانسه رفت و از دانشگاه دیوژن لیسانس ادبیات گرفت. پس از آن منشی‌زاده، به آلمان رفت و در رشته‌های اسلام‌شناسی، ایران‌شناسی و هندشناسی ادامه تحصیل داد و در مونیخ برای یکپارچگی ایران و افغانستان تلاش نمود و انجمن ایران و افغان را پشتیبانی و همراهی کرد. او همچنین استاد دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ بود.

منشی­زاده، مترجم متن­هاي ايران ­باستان از زبان آلماني به فارسي بود. او در سال 1326 خ، براي تدريس ايران­شناسي به دانشگاه مونيخ دعوت شد و در سال 1328 به مصر رفت و استاد مدعو دانشگاه اسكندريه شد. او در سال 1330 خ، در بازگشت به ايران به فعاليت­هاي سياسي پرداخت و حزب سومكا (مختصر شدة حزب سوسیالیست ملی کارگران ایران) را تأسيس كرد. او چند سال بعد، به سوئد مهاجرت کرد و در دانشگاه اُپسالا به استادي رسيد و تدريس فرهنگ ايران­ باستان را عهده­دار شد. مقالات بسياري از او به زبان­هاي فارسي و آلماني در نشريات مختلف، به چاپ رسيده است. از آثار او داریوش یکم، پادشاه پارس‌ها (ترجمه)؛ آسیا در کشمکش اروپا (ترجمه) و هون‌ها با ساسانیان (ترجمه) را می‌توان نام برد.