دفرمری، شارل فرانسوا

دفرمری، شارل فرانسوا (1822 – 1883 م)

Defermry,Charles Francois

زبان­شناس و تاریخ­نگار فرانسوی

دفرمری، خاورشناس، پژوهشگر، متخصص زبان و ادبیات فارسی و عربی بود. پژوهش­های او بیشتر در زمینة ادبیات ایران و سلسله­های پادشاهی ایرانی بود. او در سال 1848 م، تاریخ سرزمین‌های اسلامی را در مدرسة زبان‌های شرقی تدریس می‌کرد و از سال 1859 م، به تدریس زبان عربی پرداخت و پس از آن عضو انجمن آسیایی شد. وی تحقیقات پتی دولاکروآ و سیلوستر دوساسی را در زمینة آثار بزرگ تاریخی فارسی که در سده‌های پانزدهم / هفدهم میلادی آغاز کرده بودند، ادامه داد. دفرمری، مترجم و مصحح بسیاری از آثار تاریخی و ادبی به فارسی است که در مجلة آسیایی به چاپ رسیده‌اند؛ از جمله: دو بخش از روضةالصفای میرخواند. دربارة تاریخ سلاطین غوری و تاریخ سامانیان، نوشتن نقدی بر مطلع‌السعدین و مجمع‌البحرین عبدالرزاق سمرقندی، تاریخ سلجوقیان حمدالله مستوفی، سفرنامة ابن بطوطه را ترجمه و به همراه 4 متن و در 4 جلد به چاپ رساند. او مقالات متعددی در مجلة آسیایی منتشر کرد که بعدها آن­ها را تحت عنوان تذکره­های تاریخ شرقی گرد آورد. از دیگر آثار تاریخی او مجموعة تاریخ شرق و مجموعة نقد واژه‌شناسی و جغرافی است که در سال 1854 م، توسط برادران دیدو در پاریس به چاپ رسید. او دربارة نشان‌ها و سکه‌ها نیز آثاری دارد. آثار دفرمری نشان‌دهندة توجه و وسواس علمی او برای شناخت منابع و اسناد مهم است و بیشتر آثار او هم اکنون جزو منابع مورخان به حساب می‌آید. او همچنین دربارة زبان جغتایی تحقیق کرده بود. کتابخانه‌اش بیانگر کنجکاوی او در زمینة شرق‌شناسی است. از دیگر آثار او تاریخ سلجوقیان برگرفته از تاریخ گزیدة حمدالله مستوفی (ترجمه)؛ گلستان سعدی (ترجمه)؛ چکیده ای از بوستان سعدی (ترجمه)؛ نگاهی اجمالی به زندگی و شعر حافظ (مقاله)؛ پژوهش‌های جدید دربارة اسماعیلیان و باطنیان شام (مقاله)؛ دربارة تاریخ اسماعیلیان و باطنیان ایران (مقاله) را می­توان نام برد.