ريتر، هِلموت

ريتر، هِلموت (1892 – 1971 م)

Ritter, Hellmut

خاورشناس و ايران­شناس آلماني

ریتر، از خاورشناسان به نام عصر خود بود. او در سال 1913 م به عنوان پژوهشگر، در مؤسسة تاریخ و تمدن خاورزمین، در هامبورگ آغاز به کار کرد و در سال 1914 م، آزمون شفاهی دورة دکتری را در دانشگاه بن پشت سر گذاشت و در سال 1919 م، در سن 27 سالگی، بدون ارائة رسالة تخصصی، به کرسی خاورشناسی دانشگاه هامبورگ فراخوانده شد. او در سال 1927 م، به ریاست انجمن آلمانی پژوهش‌های خاورزمین در استانبول برگزیده شد. او در سال 1936 م، در آغاز به سمت دانشیاری و دو سال بعد به سمت استادی زبان‌های عربی و فارسی دانشگاه استانبول برگزیده شد. به مناسبت هفتاد سالگي ريتر، پيشنهاد تهية جشن­نامه­اي براي او داده شد، ولي او نپذيرفت، زيرا هميشه با جشن­نامه­ها مخالفت داشت و مي­گفت: «همه جور چيز را كه كــسي اصلاً به دنبال آن‌ها نيست در اين جشن­ها جاي مي­دهند». از آثار او دریای جان؛ منتخب آثار امام محمد غزالی با عنوان «کیمیای سعادت»؛ سیری در آرا و احوال شیخ فرید­الدّين عطار و جلال­الدّين رومی را می­توان نام برد. كتاب او دربارة عطار شهرت بسيار دارد.