رکسانا وَرزا
رهبر استارت آپهای شرکت مایکروسافت
1364 خ – ؟
رکسانا وَرزا، در سال 1364 خ (1985 م) و در آمریکا متولد شد. او ششمین بانوی موفق زیر 30 سال آمریکا در زمینة تکنولوژی است و اکنون با رهبری استارتآپهای شعبة فرانسه در شرکت مایکروسافت بر سرمایهگذاریهای مشترک دو شرکت مایکروسافت و بیزپارک نظارت میکند. (واژة استارتآپ را دربارة جوانانی به کار میبرند که ایدههای نو و نابی در زمینة رشتههای مختلف تکنولوژی دارند، اما دستشان از سرمایه خالی است.)
او در سال 2013 م در فهرست 30 زن موفق جهان در تکنولوژی معرفی شد. وی قبل از مایکروسافت، با چندین شرکت استارتآپ فرانسوی همکاری کرده بود. وزرا که دانشآموختة رشتة علوم در دانشگاه UCLA و اقتصاد از دانشگاه لندن است، در برگزاری برنامههایی چون کارگاههای آموزشی تِکگرلز و کنفرانس Failcon پاریس مشارکت دارد و سفیر اطلاعرسانی دربارة بیماری صرع نیز هست.
جدای از سمت او در مایکروسافت، یکی از مؤسسان Tech.eu نیز هست که یک وبلاگ تکنولوژی/ کارآفرینی در اروپا است و همچنین مؤسس Girls in Tech در لندن و پاریس هم هست که شبکهای است با هدف ایجاد بستری مناسب برای حضور بیشتر بانوان و زنان در عرصة تکنولوژی و کارآفرینی.
او برگزارکنندة کنفرانسFailCon ، در پاریس است، کنفرانسی که به کارآفرینان کمک میکند تا از شکستهایشان درس بگیرند.
عنوان شغلی رکسانا ورزا «مدیر بازاریابی تجارتهای نوظهور» است.
او دربارة استارتآپ در ایران میگوید: «آشنایی با گروههای استارتآپی ایران برای من خیلی هیجانانگیز بود. اولینبار که جوانان استارتآپ ایرانی را دیدم از خوشبینی و بلندپروازیشان لذت بردم. این چیزها را در فرانسه بسیار کم میبینید. فرانسویها زود در مقابل چالشها کم میآورند و رویاهای بزرگی در سر ندارند، اما در ایران اینطوری نیست. بعضی از ایرانیانی که من دیدم، کاملاً برعکس فرانسویها بودند و پروژههای فوقالعادهای راهانداخته بودند. در واقع مشکلی وجود ندارد که ایرانیها نتوانند حل کنند؛ این خیلی برای من دلگرمکننده بود. خودم خیلی دوست دارم عضو گروههای استارتآپی ایران باشم اما برای رسیدن به این موضوع باید روی تقویت زبان فارسیام کار کنم. در مجموع هر کاری از دستم بربیاید، در اینباره انجام خواهم داد.»
او دربارة اینکه چگونه به جایگاهی که اکنون هست رسیده اینگونه میگوید: «میخواهم بدانید که اوایل، کار به این راحتی پیش نمیرفت و خیلی تلاش کردم تا به اینجا برسم. من در سال ۲۰۰۵ م (۱۳۸۴ خ) به سختی میتوانستم فرانسوی صحبت کنم. پیدا کردن شغل هم برایم دشوار بود. رزومهام را چند بار به جاهای مختلف فرستادم، اما جوابی دریافت نکردم. اوایل همهچیز واقعاً مأیوسکننده بود، اما یواشیواش راهم را پیدا کردم، توانستم لیسانسم را در رشتة زبان فرانسوی بگیرم و در دو شرکت «مایکروسافت» و «تک کرانچ» فرانسه کار کنم. در طول این مدت، چندباری برای دیدار با رییسجمهوری فرانسه هم دعوت شدم تا دربارة نوآوریهای تکنولوژی به او توضیح بدهم. چند وقت که گذشت، همهچیز آرامآرام بهتر شد و بعد از یک دورة خیلی سخت، رویایم به واقعیت بدل شد. حالا من به جایی رسیدهام که نمیدانم الهامبخش هست یا نه، هرچه که هست، از بودن در چنین وضعیتی به خودم افتخار میکنم.»
درباره ایرانی بودنش نیز میگوید: «من همیشه به ایرانی بودنم افتخار کردهام. راستش را بخواهید آمریکا با همه امکاناتش دل آدم را میزند، چون مردم آنجا مثل ماشین میمانند. در آنجا کسی دربارة مسائل مهم زندگی فکر نمیکند و مردم کشورهای دیگر برایشان مهم نیست.»