زاخودر، بوریس نیکلایوویچ

زاخودر، بوریس نیکلایوویچ (1898 – 1960 م)

Zakhoder, Boris Nikolaevich

ایران­شناس، زبان­شناس و تاریخ ­نگار روسی

زاخودِر، از سال 1923 م، وارد دانشگاه شد و از سال 1927 م تا پایان 1930 م، دانشجوی دکتری در گروه تاریخ ایران دانشکدة خاورمیانه، انستیتوی شرق‌شناسی مسکو بود. پژوهش­های زاخودِر در زمینة تاریخ، فرهنگ و ادبیات ایران بود. او از 1930 تا 1934 م، به عنوان استاد و رئیس گروه زبان فارسی در انستیتوی خاورشناسی مسکو بود. دانشنامة دکتری او تحت عنوان خواجه نظام­الملک، شرحی دربارة تاریخ سلطنت سلجوقیان بود. دایرة علمی زاخودر متنوع بود، ولی بررسی تاریخ قرون وسطایی کشورهای خاورمیانه و آسیای مرکزی در اولویت قرار داشت. او سلسله مقالات و گزارش­­هایی دربارة مظاهر برجسته و نامدار تمدن و فرهنگ خاورزمین مانند بوعلی سینا، فردوسی و … به نگارش درآورد. زاخودر از جمله مورخان و شرق­شناسانی بود که به نحوی پسندیده به مهم‌ترین مسائل تاریخ و ادبیات جهان واقف بود و این معلومات را با توانایی خود برای حل بغرنج­ترین مسائل تاریخی خاور زمین مورد استفاده قرار داد. او در سال 1944 م، به عنوان مدیر گروه دانشکدة تاریخ دانشگاه دولتی مسکو و همکار ارشد علمی مؤسسة شرق‌شناسی آکادمی شوروی، رئیس بخش ایران و کارشناس تاریخ و اقتصاد کشورهای خاورمیانه و آسیای میانه بود. از آثار او خواجه نظام­الملک (پایان­نامة دکتری)؛ یکی بود، یکی نبود (اثر محمدعلی جمالزاده، ترجمه) و ایران معاصر را می­توان نام برد.