ساختمان میراث فرهنگی کشور

ساختمان میراث فرهنگی کشور: این بنا که متعلق به دورۀ پهلوی دوم است، توسط حسین امانت در زمینی به مساحت 30 هزار متر مربع با زیر بنای 14 هزار متر مربع ساخته شده و شامل فروشگاه، فضای مخصوص نمایش آثار، گالری، سالن کنفرانس، تماشاخانه روباز، فضای اداری و فروشگاه چاپ و فروش آثار هنری، سالن اجتماعات و ساختمان چایخانه است. طراحی این مجموعه تلفیقی از معماری پیش از اسلام و معماری معصر می باشد. همچنین در معماری آن محل نگهداری صنایع دستی از الگوی بازارهای قدیمی استفاده شده است. بر بالای این سازه آجری، سقف‌های گنبدی و نورگیرهای شیشه‌ای متعددی قرار دارد. پس و پیش بودن قسمتهای این بنا نسبت به یکدیگر موجب می‌شود که ساختمان مانند بخشی از بافت شهری به نظر آید. استفاده از آجر در تمامی سطوح نماها مجموعه را تک مصالحی و تک رنگ می‌کند، این امر موجب انسجام سیمای بیرونی مجموعه می‌شود. عامل دیگر برای یکپارچگی سیمای بیرونی این بنا، طرح نماهای آن با زبانی نسبتا واحد و لحنی ثابت است. این بلوک‌ها ترکیبی از احجام مکعب مستطیل با ارتفاع هشت تا دوازده متر هستند.
این بنا در خیابان آزادی، نبش زنجان جنوبی قرار دارد و در بیست‌وچهارم 1383 با شماره 11400 به ثبت آثار ملی ایران رسیده است.

اشتراک گذاری مقاله : Array
نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *