ساختمان پلاسکو

ساختمان پلاسکو: ساختمانی 17 طبقه در ضلع شرقی چهارراه استانبول، در سال ۱۳۳۹ خ ساخته شد و از آن به‌ عنوان نخستین ساختمان مرتفع و مُدرن ایران و خاورمیانه یاد می‌شود. ساختمان پلاسکو را حبیب‌الله القانیان، رئیس انجمن کلیمیان تهران و مالک شرکت پلاسکو، بزرگ‌ترین کارخانجات صنایع پلاستیک‌سازی ایران ساخت. این ساختمان از سال ۱۳۴۱ خ، با ارتفاع ۴۲ متر در زمان اتمام ساخت، بلندترین ساختمان تهران بود. سازه پلاسکو تمام فولادی بود و حتی نمای بیرونی آن کلاف‌کشی و با فولاد بسته شده بود که با این شیوه ساخت استوار، عمر مفید آن را 200 سال تخمین می‌زدند.
در ابتدای گشایش پاساژ، تهیه کنندگان فیلم و شرکت‌های مختلف در طبقات اول دفتر گرفته بودند، ولی رفته‌رفته این بنگاه‌ها جای خود را به تولیدی‌ها و تک‌فروشی‌های پوشاک دادند.
سهم اشتغال ساختمان پلاسکو در صنعت پوشاک کشور حدود ۰٫۶ درصد بود که نشان از نقش بسزای آن در اشتغال دارد. این ساختمان پس از ۵۶ سال، در سال ۱۳۹۵ خ در اثر آتش‌سوزی فرو ریخت.
پس از انقلاب سال 57 و با اعدام القانیان و مصادره دارایی هایش این ساختمان به بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی داده شد و این بنیاد همه واحدهای پلاسکو را با حفظ مالکیت به صورت سرقفلی واگذار کرد. پس از آن این ساختمان کم کم به مرکز تولید، پخش و فروش پوشاکبه صورت عمده فروشی و خرده فروشی درآمد و پس از بازار تهران یکی از بزرگترین بورس‌های پخش پوشاک با داشتن 560 واحد تجاری در تهران بود.
قرار گرفتن در موقعیت مکانی مناسب با بلندترین ساختمان تهران بودن با تکنولوژیک بودن و داشتن آسانسور و کاربری‌های مختلف از جمله بازرگانی، تفریحی، خدماتی و رستوران از ویژیگی‌های خاص ساختمان پلاسکو بود که باعث شد، شهروندان تهران در دهه چهل تجربه‌ای جدید و ویژه را برای خرید و خوشگذرانی در تهران تجربه کنند.
این ساختمان پس از 56 سال در سی ام دی 1395 خ با آتش گرفتن طبقات هشتم و نهم در حالیکه هنوز تعدادی از نیروهای آتش نشانی و شهروندان در آن بودند، فرو ریخت.