سياوش كسرايي

سياوش كسرايي

تخلص:  كولي

قرن:  چهاردهم هجری

سال تولد ـ فوت:  1305 ـ 1374 خ

محل تولد ـ زندگی ـ فوت:  اصفهان ـ تهران، کابل، مسکو ـ اتریش

دوران:  پهلوی؛ جمهوری اسلامی

آثار:  آرش كمانگير؛ با دماوند خاموش؛ خون سیاوش؛ چهل کلید؛ مهرة سرخ

توضیح:  کسرایی با سـرودن آرش کمانگیر لقب شاعر ملی را از آن خود کرد. او دربارة حماسی بودن اشعارش چنین گفته: «در سفینة بزرگ فردوسی مهره‌ای یافتیم، سرشار از زیبایی‌های زندگی و آغشته به تمامی تاریکی‌های مرگ، نگین سرخی با تلألؤ سیاه. قطره‌ای به گنجایش دریا و هردو گونه دریا: آرامش و توفان، ناف ساکن گردابی که بحری را در پیرامون به تلاطم می‌آورد.»

کسرایی از آغاز دهة 1330 خ، در مقام شاعری نوگرا با گرایش اجتماعی شناخته شد و با منظومة آرش کمانگیر به شهرت رسید. شیوه‌اش در شعرگویی جدید بود و شاعر را در زمرة شاگردان نیما یوشیج قرار می‌داد. برخی از آثارش با نام‌های «کولی»، «رشید خلقی»، «فرهاد ره‌آورد» و «شبان بزرگامید» منتشر شده است.