سيرو، ماكسيم

سيرو، ماكسيم (1907 – 1976 م)

Siroux, Maxim

معمار، هنرشناس و ايران­شناس فرانسوي

سیرو، کارشناس معماری از فرانسه و معمار کاروانسراهای ایران بود. او در زمينة معماري اسلامي تخصص داشت و رساله­هايش دربارة مسجد جامع يزد و مخصوصاً كاروانسراهاي ايران معروف است. او نخست در هیأت اعزامی موزة لوور فرانسه، برای عملیات شناسایی آثار تاریخی به ایران آمد. سیرو، از همکاران نزدیک آندره گدار و رئیس ادارة عتیقات ایران، به شمار می‌رفت. حاصل این همکاری کتاب آثار ایران بود. وی با پیشنهاد گدار به وزیر معارف وقت، برای تهیة نقشه‌های اجرایی، طرح‌های فنی و همچنین نظارت بر امور ساختمانی دانشگاه تهران و موزة ایران باستان استخدام شد. او در سال 1933 م، سرپرست یک تیم باستان‌شناسی در ایران بود که سرآغاز آشنایی وی با هنر و معماری سرزمین ایران شد. وی ابتدا در دانشکده فنی دانشگاه تهران با سمت استاد ساختمان تدریس می‌کرد و چند سال بعد با حفظ همان کرسی، از اولین استادان دانشکدة هنرهای زیبا در دانشگاه تهران بود. او همچنین مأمور شده بود تا فهرستی از بناهای باستانی ایران را گردآوری کند که حاصل مطالعات او تحت عنوان کتابی به نام کار و کاروانسراهای ایران در قاهره منتشر شد. شاید سیرو تنها کسی بود که واقعاً با معماری ایران آشنا بود و با الهام گرفتن از معماری یزد، مدرسه‌ای را در ایرانشهر ساخت. از دیگر آثار او گزارش آقای ماکسیم سیرو دربارة آثار تاریخی شهرهای استان فارس را می‌توان نام برد.