سيمينبر خليلي، مشهور به «سيمين بهبهاني»
سيمينبر خليلي، مشهور به «سيمين بهبهاني»
تخلص: ……….
قرن: چهاردهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1306 ـ 1393 خ
محل تولد ـ زندگی ـ فوت: تهران ـ تهران ـ ……….
دوران: پهلوی؛ جمهوری اسلامی
آثار: سه تار شكسته (مجموعه اشعار)؛ جاي پا (مجموعه اشعار)؛ چلچراغ (مجموعه اشعار)؛ خطی ز سرعت و از آتش؛ یک دریچة آزادی؛ مجموعه اشعار
توضيح: سيمين بهبهاني، به خاطر سرودن غزل فارسي در وزنهاي بيسابقه به «نيماي غزل» معروف است. دوستداران سرود و سرايش امروز شعر پارسي، او را براي جايگاه بلند شاعرترين زن و سزاوارترين انسان هنردوست پيشنهاد كردهاند و بعضي او را «ملكالشعراي شعر امروز فارسي» خواندهاند. سیمین از دورة نوجوانی به دلیل سرودههای اجتماعی و تغزلیش در شیوة کلاسیک جدید به شهرت رسید و از دهة 1350 خ، دامنة نوآوری شعریش، به ویژه در زمینة اوزان جدید عروضی، وسعت بیشتری یافت. پروین اعتصامی، فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی مهمترین شاعران پارسیگوی در قرن بیستم هستند. در دو دهة 1360 و 1370 خ، در مقام یک شاعر و تکاپوگر سرشناس ادبی و فرهنگی به دعـوت انجمنهای فرهنگی و اجتماعی در ایران، اروپا و امریکا به شعرخوانی و سخنرانی پرداخت.