شریف تبریزی

 

تخلص:  ……….

قرن:  دهم هجری

سال تولد فوت:  ………. – 956 ق

محل تولد زندگي فوت:  تبریز – شیراز، اردبیل – اردبیل

دوران:  تیموریان؛ شاه تهماسب اول صفوی

آثار:  مجمع الخواص؛ دیوان اشعار

توضيح:  شریف، شاعری بد زبان و هجاپرداز بود. در هجوِ «غیاث‌الدّین کهره» ترکیب‌بندی سرود که مانند ندارد.

اشتراک گذاری مقاله : Array
نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *