شِوِرین، آلبرت
شِوِرین، آلبرت (1840 – حدود 1910 م)
Schwerin, Albert
داروساز آلمانی
پس از معلمان اتریشی، شورین آلمانی و مولیون فرانسوی از سوی دولت ایران، برای آموزش دروس طبیعیات و دواسازی، در مدرسة دارالفنون، استخدام شدند. شورین، در سال 1884 م، به تهران آمد و توانست در سالهای پایانی سلطنت ناصرالدّین شاه، نخستین بنگاه داروی خصوصی و شهری را افتتاح کند. البته، دربارة محل این داروخانه روایات مختلفی هست. چنانکه هاشمیان، محل آن را در چهارراه ولیعصر فعلی و نجمی در کتاب طهران عهد ناصری، محل آن را در خیابان ناصرخسرو در همسایگی خانه شاه بیان کرده است. شهرت این دواخانه به حدی بود که ناصرالدّین شاه و دربار قاجار فقط از داروهایی که مهر این دواخانه را داشتند، استفاده میکردند. بدین ترتیب شورین، دواسازِ ناصرالدّین شاه شد و تا زمان رضا شاه به کار خود ادامه داد. در آغاز، فقط اروپاییان مقیم تهران و اعضای سفارتخانهها به این داروخانه مراجعه میکردند. کشمکش بین دو دیدگاه، که از آغاز ورود طب اروپایی در جامعه بروز کرده بود، به داروهای اروپایی نیز کشیده شد. مردم نه تنها حاضر به استفاده از این داروها نبودند که بارها شورین را اذیت، آزار و تمسخر میکردند. با این اوصاف، داروخانه ابتدا رونقی نداشت، اما اوضاع به این صورت نماند و عاقبت با پشتکار شورین کار داروخانه رونق گرفت تا حدی که یکی از مشهورترین مؤسسات شد. دواخانة او بعد از چند سال به یک فروشگاه بزرگ انواع لوازم جراحی و دارو تبدیل شد. همچنین گفته میشود این داروخانه در نمایشگاه جهانی بهداشت، در برلین جایزة نخست را برده است.