ظهیر فاریابی

 

تخلص:  ظهیر

قرن:  ششم هجری

سال تولد – فوت:  ………. – 598 ق

محل تولد – زندگي – فوت:  فاریاب جوزجان (در نزدیکی بلخ) – فاریاب، نیشابور، اصفهان – سرخاب تبریز

دوران:  سلطان قزل ارسلان اتابك

آثار:  دیوان اشعار

توضیح:  فاریابی، از بزرگ‌ترین قصیده‌سرایان ایرانی است. او همچنین از غزل‌پردازانی است که راه را در غزلسرايي هموار کرد و زمینة مناسبی برای غزلسرایان بزرگ فراهم آورد. قصاید او که غالباً در مدح شاهان و بزرگان است؛ محکم، متین و غزل‌هایش مطبوع است، رباعیات وی نیز رنگ و بوی اندیشه‌های خیام را دارد. فاریابی، علاوه بر ادب، به تحقیق در مباحث نجومی نیز پرداخت.