فرودگاه قلعه مرغی

فرودگاه قلعه مرغی: تا نیمه سال 1301خ در شهر تهران محلی رسمی برای نشست و برخاست هواپیما وجود نداشت. البته پیش از آن به طور موقت هواپیماهایی در محل شمالی وزارت امورخارجه فعلی به زمین نشسته بودند. در این سال انگلیسی‌ها تقاضای اعزام دو فروند هواپیما به ایران را داشتند که موجب گردید تا دولت تصمیم به اختصاص زمینی مناسب و مسطح برای فرود هواپیما بگیرد.
پس از بررسی‌های فراوان زمین فعلی قلعه مرغی در جنوب غربی شهر تهران برای این منظور مناسب تشخیص داده شد که با نظارت افراد نظمیه و همچنین به کارگیری زندانیان زمین آن را مسطح کردند. زمین‌های منطقه قلعه مرغی حدود 300 هکتار بود که حدود 17 هکتار آن را در اختیار فرودگاه قرار دادند و بخشی از آن نیز به مجموعه نظامی و پادگان اختصاص یافت. بدین ترتیب در مرداد ماه 1301 خ دو فروند هواپیمای انگلیسی از طریق بغداد وارد تهران شدند و در این فرودگاه فرود آمدند. ساختمان برج مراقبت این فرودگاه با اسکلت چوبی و معماری سنتی در دو طبقه ساخته شده است. قدمت این فرودگاه کمی بیشتر از تشکیل نیروی هوایی ایران است. نخستین هواپیمای ایرانی با خلبانی سرهنگ نخجوان در اسفند ماه 1303 خ از پاریس به تهران در این فرودگاه فرود آمد. با گسترش فعالیت‌ها در این فرودگاه در آذر ماه 1309 برای اولین بار در تاریخ هواپیمایی ایران، یک افسر، صاحب منصب مسئول فرودگاه، با وظایف مشخص و مدون تعیین شد. این فرودگاه در سال ۱۳۹۰ شمسی تبدیل به بوستان ولایت گردید. این فرودگاه در سال 1390 به بوستان ولایت تبدیل شد. آشیانه‌های قدیمی فرودگاه در دوازدهم آذر ۱۳۷۵ خ به شماره ۱۷۸۸ در فهرست میراث ملی ثبت شده است.