فیگوئِرا، گارسیا دِ سیلوا

فیگوئِرا، گارسیا دِ سیلوا (1550- 1624 م)

Figueroa, Garcias de Silva

ایران­شناس، سفرنامه­ نگار و سیاستمدار اسپانیایی

گارسیا د سیلوا فیگوئرا، سفیر پادشاه اسپانیا در دربار شاه عباس صفوی و یک جهانگرد پر اهمیت بود. او دوازدهم اکتبر 1617 م، وارد ایران شد و تا سال 1619 م، به رایزنی میان صفویه و عثمانی­ها و نیز سلطة پرتغال در منطقة هرمز پرداخت. بازشناسی کتیبه­های پارسی باستان نه تنها خود مهم بودند، بلکه باعث رازگشایی و کشف خط میخی شدند. گارسیا، در سال 1618 م، تخت جمشید را شناسایی کرد و این خدمت بزرگ و ماندگاری بود. وی اولین اروپایی است که در بازدید از تخت جمشید به واقعیت تاریخی آن، به عنوان مقرّ پادشاهان هخامنشی اشاره می­کند و در نامه­ای به آلفونسو دلا کووا، از شکوه بنا تعریف بسیار کرد. این نامه در بین افراد صاحب نظر اروپا، تأثیر بسیار گذاشت و به سرعت به زبان­های لاتین و انگلیسی ترجمه شد. دستخط اصلی وی که نخستین بار به صورت کامل در سال 1903 م، انتشار یافت، امروز در کتابخانة ملی مادرید نگهداری می­شود. فیگوئرا، به شهرهای زیادی همچون شیراز، قم و اصفهان سفر کرد. وی در اصفهان با جهانگرد ایتالیایی، پیترو دلاواله، ملاقات داشت. خاطرات او شامل جزییات بسیاری در مورد جغرافیا، تاریخ و فرهنگ ایران است و از آن به عنوان مرجع معتبری در مورد ایران عصر صفوی استفاده می­شود.

گزارش سفر او بعدها با عنوان سفرنامة دُن گارسیادو سیلوافیگوئروا، سفیر اسپانیا در دربار شاه عباس اول، به وسیلة غلامرضا سمیعی ترجمه و در سال 1363 خ، توسط نشر نو در تهران به چاپ رسید.