لازار، ژيلبر
لازار، ژيلبر (1920 م)
Lazard, Gilbert
زبانشناس و ايرانشناس فرانسوي
لازار، از متخصصان شناخت ادبيات فارسي در قرون اوليه اسلامي بود. او تحصیلات خود را در اکول نرمال سوپریور و مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی پاریس، در سال ۱۹۴۸ م، به پایان رساند و از ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۶ م، استاد زبان فارسی در همین مؤسسه بود. رسالة دکتری وی با عنوان «شکلگیری زبان فارسی» بود. وی از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۱ م، در دانشگاه پاریس تدریس می‌کرد و مدتی مدیرگروه شرق‌شناسی و مؤسسة مطالعات ایرانی در این دانشگاه بود. او از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۳ م، مشغول تحقیق و مدیریت گروه‌های پژوهشی در مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه در حوزة زبان‌های ایرانی بود. او چند سفر با ساير اعضاي هيأتهاي اعزامي این مركز به ايران داشته است. لازار، عضو فرهنگستان کتیبه‌شناسی و زبان‌های باستانی فرانسه، انجمن زبان‌شناسی پاریس و انجمن رده‌شناسی زبانی است. وی در نگارش تاریخ ایران کمبریج نیز همکاری داشته است. از آثار او دستور زبان فارسی معاصر؛ شکلگیری زبان فارسی و فرهنگ فارسی– فرانسه؛ وزن شعر ایرانی؛ ریخت‌شناسی فعل در زبان سیستانی؛ رباعیات حکیم عمر خیام (ترجمه به فرانسوی و انگلیسی) و صد و یک رباعی خیام (ترجمه به انگلیسی) را میتوان نام برد.