مانکجی، لیمجی هاتاریا

مانکجی، لیمجی هاتاریا (1813- 1890 م)

Maneckji, Limji Hataria

سفرنامه­ نگار و نویسنده هندی

مانکجی، از پارسیان هند بود. اجداد او از زرتشتیانی بودند که در آغاز حکومت صفویه از ایران به هندوستان مهاجرت کردند و جامعة پارسیان هند را تشکیل دادند. او نخستین سفیر پارسیان بمبئی در ایران بود که از سوی انجمن بهبودی وضع زندگی زرتشتیان، در زمان ناصرالدّین شاه از طریق بوشهر به ایران آمد و پس از سیاحت در شیراز، فیروزآباد و داراب، به یزد و کرمان رفت و توانست با حسن سلوک، بسیاری از مشکلات زرتشتیان را حل و فصل کند و به بازسازی بناهای زرتشتی و نوسازی آتشکده­ها بپردازد. او به هندوستان بازگشت و به نگارش دو کتاب با نام­های اظهار سیاحت ایران و جامعة مانک، پرداخت که کتاب اظهار سیاحت ایران با ترجمة باقر کرمانشاهی در سال 1244 خ (1865 م)، در بمبئی به چاپ سنگی رسید.