محمدباقر میرزا خسروی کرمانشاهانی
تخلص: خسروی
قرن: سیزدهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1266 ـ 1338 ق
محل تولد ـ زندگی ـ فوت: کرمانشاهان ـ کرمانشاهان، همدان، تهران ـ تهران
دوران: قاجاریه
آثار: دیوان اشعار؛ شمس و طغرا؛ ماری و نیسی؛ طغرل و همای؛ دیبای خسروی؛ اقبال نامه؛ تشریح العلل
توضيح: خسروی، نوادة فتحعلی شاه قاجار و نیای رشید یاسمی بود. او نویسنده و شاعر و از پیشوایان نثر نو ادبی و نویسندة نخستین رمان تاریخی ایران بود. شیوة نثر نویسی‌اش، که نمونة جامع آن در رمان‌های معروف او (شمس و طغرا، طغرل و همای)، به خوبی دیده مي‌شود، در نهایت روانی، فصاحت، شیرینی و لطافت بود. نمونه‌ای از نثر او در کتاب هزار سال نثر پارسی آمده است. خسروی در غزل و قصیده به یک اندازه مهارت داشت و هر دو نوع را به عالی‌ترین درجة انسجام، بالا برد.
اشتراک گذاری مقاله :
Array