محمد جواد مشکور

. مشكور، محمدجواد (1297 – 1374 خ)

Moshkwar, Moh.Javad

زبان­شناس، تاريخ ­نگار و فرهنگ­نگار

مشكور، در تهران متولد شد. او در مدارس ثروت و دارالفنون تحصیل کرد و سپس وارد دانشسرای عالی و دانشکدة معقول و منقول شد و لیسانس خود را در رشتة ادبیات فارسی و ادبیات عرب گرفت. وی مدتی به تدریس در دبیرستان‌ها پرداخت و چند سالی هم در وزارت دارایی مشغول به کار شد. او استاد صاحب­نظر در زمينة متون بازمانده از ايران باستان به زبان­هاي مختلف و مــترجم متن­هاي پهلوي بود. وی مدتی نیز به تدریس تاریخ ایران قدیم و زبان پهلوی در دانشگاه تبریز مشغول بود. او مدرک دکتری خود را در تاریخ اسلام از دانشگاه پاریس دریافت کرد. وی مدت شش سال سردبیر مجلة عربی زبان الاخاء در تهران بود. او در سال 1344 خ، به خدمت تمام وقت دانشسرای عالی درآمد و در کنار آن در دانشکدة ادبیات و علوم انسانی و دانشکدة الهیات دانشگاه تهران نیز به تدریس مشغول شد. او در سال 1353 خ، رايزن فرهنگي ایران در دمشق بود و در دانشگاه آنجا تدريس مي­كرد و در سال 1355 خ، عضو فرهنگستان دمشق شد. از مهم­ترين موفقيت­هاي او هنگام اقامت در سوريه، يافتن قبر ابونصر فارابي در باب­الصغير دمشق و يافتن قبر شيخ شهاب­الدّين سهروردي در باب­البريد، در زيرزمين شهرداري حلب بود. به جز مقالاتي كه از او در نشريات به زبان­هاي فارسي،‌ عربي، فرانسوي و انگليسي به چاپ رسيده­اند، آثار او شامل ترجمه، تصحيح و تأليف مي­شود. از آثار او فرهنگ تطبیقی عربی با زبان­های سامی و ایرانی؛ تاریخ اجتماعی ایران در عهد باستان؛ تاریخ اوستا و ادبیات دینی پهلوی؛ تاریخ اورارتو، سنگ‌نبشته‌های اورارتی در آذربایجان؛ تاریخ اجتماعی ایران در عهد باستان و تاریخ تبریز تا پایان قرن نهم هجری را می­توان نام برد.