مدرسه آلیانس

مدرسه آلیانس: در سال 1873 م، (1252 خ) هنگامیکه ناصرالدین شاه قاجار به اروپا سفرکرده بود، در دیداری با نماینده سازمان اتحاد جهانی آلیانس، توسط رئیس این سازمان، آدولف کرمبو، در جریان مشکلات یهودیان ایران قرار گرفت و با تأسیس مدارس آلیانس در ایران موافقت کرد. در سال 1290 خ مدرسه آلیانس اولین مدرسۀ سازمان اتحاد جهانی آلیانس و اولین مدرسه به سبک غربی در ایران شروع به کار کرد. آلیانس در هر شهر دارای یک مدرسه، یک کمیته با انجمن و یک کتابخانه بود، به طوری که در اوایل قرن بیستم میلادی علاوه بر پاریس در کشورهای آمریکا، استرالیا، روسیه، بلژیک، ایتالیا، مصر و ترکیه 126 کمیته آلیانس فعال بودند. در این مدرسه فارسی، فرانسه و عبری آموزش داده می‌شد و بسیار بیشتر از تمرکز روی مسائل شرعی یهودی، بر مطالب علمی مدرن تکیه داشت. این مدرسه در زمان حکومت رضاشاه پهلوی مدرسۀ ملی شد و به اتحاد تغییر نام داد.
در سال‌های بعد مدرسه آلیانس در دیگر شهرهای ایران نیز شروع به کار کرد.
از دانش‌آموختگان این مدرسه احمد بیرشک (ریاضی‌دان، تقویم‌نگار، پژوهشگر تاریخ علم)، علامه قزوینی (ادیب و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران)، ابوالحسن خان قزوینی (خواننده موسیقی اصیل ایرانی)، حبیب یغمایی (پژوهشگر ادبی، روزنامه‌نگار و شاعر)، جلال الدین کزازی (شاعر و شاهنامه پژوه)، عبدالحسین آذرنگ (نویسنده، مترجم و پژوهشگر) و … هستند.