مستوفی، حمدالله

مستوفی، حمدالله (680 – پس از 740 ق)

Mustawfi, Hamdallah

شاعر وتاریخ‌نگار

مستوفى، در قزوین متولد شد. او از مورخان مشهور ایران و از مؤلفان، جغرافي‌دانان و شاعران قرن هشتم هجرى است. خاندانش اغلب مستوفيان و متصديان امور ديواني بودند. پدر حمدالله و خود او، با عنوان مستوفى در دستگاه ایلخانان خدمت مى‌کردند و حمدالله از نزدیکان خواجه رشیدالدّین فضل‌الله و داراى سمت دیوانى بود.

نخستین اثر معتبر حمدالله مستوفی تاریخ گزیدة اوست که به سال 730 ق، نگاشته شده و در آن خلاصة تاریخ جهان آورده شده و آن را به نام خواجه غیاث‌الدّین محمد به پایان برده است. حمدالله مستوفی، در تاریخ گزیده به موضوعاتی چون تاریخ عمومی، تاریخ اسلام و تاریخ ایران تا زمان خود پرداخته است. در پایان این کتاب دو فصل یکی در تاریخ عالمان و شاعران عرب و غیر عرب و دیگری در تاریخ قزوین و شرح احوال رجال آن شهر بر کتاب افزوده است. از دیگر آثار او ظفرنامه و نزهة‌القلوب را می‌توان نام برد. آرامگاه این عالم بزرگ در محلة ملک‌آباد قزوین در تاریخ 20 بهمن 1318 خ، با شماره ثبت 332 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.