ملا عبدالله افندي
تخلص: ……….
قرن: یازدهم و دوازدهم هجری
سال تولد – فوت: 1066 – 1131 ق
محل تولد – زندگي – فوت: اصفهان – تبريز – تبريز
دوران: شاه سلطان حسين صفوي؛ پادشاهان عثماني
آثار: رياض العلماء و حياض الفضلاء
توضيح: افندی، کلمه‌ای ترکی و مغولی است و به معنای سید و مولا و اهل قلم و قاضی شرع می‌باشد و علت شهرت وی بنا به گفتة شیخ محمدعلی حزین، زمانی که عبدالله به سرزمین روم رفت، علمای آنجا به دانش او آگاه شدند و به قاعدة خود، وی را افندی خطاب کردند و به این لقب معروف شد. رياض العلماء دارای دو بخش است: بخش اول دربارة عالمان شيعي و بخش دوم دربارة عالمان سنّي.
اشتراک گذاری مقاله :
Array