مهدي آذر يزدي
مهدي آذر يزدي
تخلص: ……….
قرن: چهاردهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1300 ـ 1388 خ
محل تولد ـ زندگی ـ فوت: خرمشاه يزد ـ يزد، تهران ـ تهران، خاکسپاری در یزد
دوران: پهلوی؛ جمهوری اسلامی
آثار: نوروزنامه (منظومه)؛ فرهنگ لغات و اصطلاحات محلي يزد؛ قصههای خوب برای بچههای خوب
توضيح: وي اشعار خـود را با امضـاي «الف مفـرد»، «تماشاچـي» و غيـره در روزنامـة گلهاي رنگارنگ منتشر ميكـرد. نام خانوادگي وي آذر خرمشاهي است، اما نوشتههـايش با نام آذر يـزدي تا مشخص باشـد كه اهل كجاست. خانوادة وی قبلاً زرتشتی بودند. در 14 ـ 15 سالگی، همـراه با کار رعیتی و یا شاگرد بنایی، مدت یک سـال و نیم، صبحهـای تاریک به مـدرسه میرفت و چنـدی در رشتة علـوم قدیم به تحصیل پرداخت و بـا زبان عربی و انگلیسی آشنایی یافت. او در سن 35 سالگی به فکر تهیة کتاب برای کودکان افتاد. در سال 1343 از سازمان یونسکو جایزهای دریافت کرد و در سال 1345دو اثر وی به عنوان اثر برگزیدة کتاب کودک انتخاب شد. آذر يزدي در سال 1347 در زمينة ادبيات كودكان و نوجوان جايزة بهترين كتاب سال را گرفته بود و نيز سه كتابش در دشواري كتاب كودك، كتابهاي برگزيدة سال شناخته شد. آذر یزدی، از پیشگامان داستاننویسی کودکان و بازنویس متون کهن ادب فارسی برای کودکان ایران بود. اما مهمترین کارهای آذر یزدی، بازنویسی متون کهن و قطعاتی از ادبیات کلاسیک به زبان ساده برای بچههاست. اشعاری نیز به زبان ساده برای آنها سروده است.