مهدي اخوان ثالث

مهدي اخوان ثالث

تخلص:  م. اميد

قرن:  چهاردهم هجری

سال تولد ـ فوت:  1306 ـ 1369 خ

محل تولد ـ زندگی ـ فوت:  خراسان ـ خراسان، تهران ـ تهران، خاکسپاری در توس

دوران:  پهلوی؛ جمهوری اسلامی

آثار:  زمستان؛ آخر شاهنامه؛ از اين اوستا؛ در حیاط کوچک پاییز؛ در زندان؛ تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم

توضيح:  اخـوان، از نخستين كسـاني بود كه به خوبي به تجـزيه و تحليل شعـر نو نيمـايي پرداخت و از پيشكسـوتان شعـر نو حماسي بود. شعر «زمستـان» وي از شاخص‌ترين اشعار نو نيمايي است كه رمزگشايي ناشي از عصر فشار و خفقان سياسي را به خوبي نشان مي‌دهد. او میراث شعر و نظریة نیمایی را باهم تلفیق کرد و نمونه‌ای ایجاد کرد که بدون اینکه از سنت گسسته باشد بدعتی برجای گذاشت. اخوان راجع به شعر خود می‌گوید که هم از کار نیما الهام گرفته‌ام و هم خودم برداشت، داشتم. می‌گوید سعی کرده‌ام زبان پاکیزه و مجهز به امکانات قدیم و آنچه مربوط به هنر کلامی است را به احساساتو عواطف و افکار امروز پیوند بدهم.