مهدي اخوان ثالث

مهدي اخوان ثالث
تخلص: م. اميد
قرن: چهاردهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1306 ـ 1369 خ
محل تولد ـ زندگی ـ فوت: خراسان ـ خراسان، تهران ـ تهران، خاکسپاری در توس
دوران: پهلوی؛ جمهوری اسلامی
آثار: زمستان؛ آخر شاهنامه؛ از اين اوستا؛ در حیاط کوچک پاییز؛ در زندان؛ تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم
توضيح: اخـوان، از نخستين كسـاني بود كه به خوبي به تجـزيه و تحليل شعـر نو نيمـايي پرداخت و از پيشكسـوتان شعـر نو حماسي بود. شعر «زمستـان» وي از شاخص‌ترين اشعار نو نيمايي است كه رمزگشايي ناشي از عصر فشار و خفقان سياسي را به خوبي نشان مي‌دهد. او میراث شعر و نظریة نیمایی را باهم تلفیق کرد و نمونه‌ای ایجاد کرد که بدون اینکه از سنت گسسته باشد بدعتی برجای گذاشت. اخوان راجع به شعر خود می‌گوید که هم از کار نیما الهام گرفته‌ام و هم خودم برداشت، داشتم. می‌گوید سعی کرده‌ام زبان پاکیزه و مجهز به امکانات قدیم و آنچه مربوط به هنر کلامی است را به احساساتو عواطف و افکار امروز پیوند بدهم.