مهری باقری
باقري، مهري (1324 خ – )
Bagheri, Mehri
زبانشناس، پژوهشگر و مترجم
باقری، در تهران به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران دبستان و دبیرستان، وارد دانشگاه تهران شد و تحصیلاتش را در زمینة تاریخ و ادبیات فارسی ادامه داد و سپس در مقطع کارشناسی ارشد در رشتة زبان‌های باستانی و زبانشناسی ادامه تحصیل داد. باقری به جهت تکمیل دانش خود و دست یافتن به منابع دست اول و استفاده از محضر استادان سرشناس به کشور آلمان رفت تا اندوخته‌های خود را تکمیل کند. به همین منظور او در دانشگاه هامبورگ در دورۀ دکتری زبانشناسی زبان‌های ایرانی ثبت نام کرد. او پس از یک سال اقامت در آلمان با دکتر بهمن سرکاراتی آشنا و این آشنایی منجر به ازدواج شد. در سال 1352 خ، به دلیل بازگشت همسرش به ایران دورۀ دکتری خود را نیمه تمام رها کرد و همراه همسر به ایران بازگشت. اما در ایران ادامۀ تحصیل داد و دکتری ادیان و عرفان را از دانشگاه تهران دریافت کرد. او متخصص فرهنگ و زبانهاي ايران باستان و زبان و ادبيات فارسي است. او سال‌ها به تدريس در سطوح مختلف دانشگاهي پرداخت و به مدت دو سال نيز در دانشگاه بارسلون اسپانيا، استاد ادبيات فارسی و ايرانشناسي بود. وی در سال 1380 خ، در نخستين همايش چهرههاي ماندگار، نخستين بانويي بود كه جایزه و نشان مخصوص اين همايش را دريافت كرد. ریاست کتابخانۀ دانشگاه از جمله وظایفی بود که بر عهده گرفت. تأسیس گروه آموزشی فرهنگ و زبان‌های باستانی و ادارۀ آن، با همکاری و همت همسر دانشمند خود، تلاشی در جهت توسعۀ فرهنگ ایرانی بوده که سرانجام منجر به دایر شدن و رونق یافتن این رشته در دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی شد. دکتر باقری، نه تنها در ایران، بلکه در خارج از مرزهای ایران نیز چهره‌ای شناخته شده است. از آثار وی تاریخ زبان فارسی؛ دینهای ایران باستان؛ مقدمات زبانشناسی را میتوان نام برد.