کامیار عبدی

عبدی، کامیار (حدود 1350 خ – ؟)

Abdi, Kamyar

باستان‌شناس

عبدی، مدرک دکتری خود را از دانشگاه میشیگان گرفت و مدتی در کالج دارتموت در امریکا به تدریس پرداخت. او پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشگاه آزاد، واحد علوم تحقیقات، مشغول شد. وی به مدت چندین سال به کاوش و بررسی در دشت اسلام‌آباد (کرمانشاه) پرداخت و به نتایج ارزشمندی رسید. او همچنین در مناطق دیگری مانند خوزستان، فارس، ایلام و چند نقطة دیگر کاوش‌هایی داشته است. از عبدی در نشریات بین‌المللی و داخلی، مقالات متعددی منتشر شده که در روشن ساختن برخی از سوالات باستان‌شناسی دورة مس و سنگ و آغاز تاریخ ایران، بسیار مؤثر بوده است. علایق پژوهشی او تحولات حد فاصل آغاز روستانشینی و تولید مواد غذایی و تغییرات اجتماعی و اقتصادی مرتبط به آن (8000 سال پ م) تا ظهور قدرت‌های سیاسی در اوایل دورة کالکولیتیک (3500 سال پ م) است. تشکیل امپراطوری‌ها از هزارة اول پیش از میلاد تا ظهور اسلام در قرن هفتم میلادی، خصوصاً دورة هخامنشی (550 – 330 پ م) از دیگر اهداف مطالعاتی وی بوده است.

دکتر عبدی سردبیر مجلة باستان‌شناسی و تاریخ، از انتشارات مرکز نشر دانشگاهی است. از وی تاکنون  چند کتاب منتشر شده است که یکی از آن‌ها جشن‌نامة ویلیام سامنر است. از دیگر آثار او می‌توان آثار هخامنشی از بیروت؛ اشیای تقلبی؛ الگ گرابار و هنر و معماری اسلامی؛ از سرگیری فعالیت‌های باستان‌شناختی در ملیان و باستان‌شناسی خلیج فارس را نام برد.