کنتس‌دونوای (نام‌اصلی: پرنس آناماتیا‌برانکودان)

کنتس‌دونوای (نام‌اصلی: پرنس آناماتیا‌برانکودان) (1876- 1938 م)

Contesse De Noailles, Anna Mathieu

فارسی‌پژوه و شاعر فرانسوی (رومانیایی‌تبار)

خانم دونوای، اهل رومانی بود، اما در پاریس پرورش یافته بود. او نخستین زنی بود که به خاطر اشعار آتشینش از دولت فرانسه نشان لژیون دونور گرفت. او را «شاهزاده خانم جهان ادب» لقب داده­اند. دونوای، یکی از طرفداران حافظ و سعدی بود و این شور و شیدایی را در اشعارش بروز می‌داد و اولین آن‌ها را شگفت‌زدگی‌ها نامید که در سرتاسر آن از آنچه دربارة سعدی و دیگر شاعران بزرگ ایرانی خوانده و یا در نمایشگاه‌های هنر ایران دیده بود، گفته است. او همچنین مقدمة بسیار زیبا و دلکشی را بر ترجمة فرانسوی گلستان سعدی فرانتس توسن، نوشت. این مقدمه در ردیف زیباترین نمونه­های نثرنویسی معاصر فرانسوی به شمار می­رود. او برای این مقدمه، سه سال اندیشید، تا سعدی را آن­ طور که واقعاً دریافته و احساس کرده بود، به خوانندگان معرفی کند. او در بخشی از این مقدمه نوشته است: «سعدی، ای ساکن ابدی گلستان‌ها، امشب به تو می‌اندیشم. من از روزگار کودکی با رؤیاهای تو خو گرفته‌ام. چندان آسمان نیلگون سرزمین تو را دوست داشته‌ام که همة وجودم با آن درآمیخته و دلی به سان فیروزه‌ام بخشیده است.» از آثار او می‌توان سایة ایام؛ زندگان و مردگان؛ خیرگی‌ها؛ افتخار رنج؛ شعر عشق و اشعار کودکی را نام برد.