طغاتيموريان

طغاتيموريان (737-812 ق)
“طغاتیمورخان” که از شاهزادگان و امرای مغول بود، در عهد ابوسعید بهادرخان، حاکم مازندران و استرآباد شد. به پادشاهي رسيدن طغاتيمور در عصر ايلخانان را مي‌توان پديده‌اي جالب در تاريخ مغولان دانست. زيرا او از تبار “جوجي قسار”، برادر چنگيز بود؛‌ در حالي كه بـر اساس قرار سياسي مغولان، تنها فرزندان و نوادگان چنگيز مي‌توانستند به خاني و پادشاهي برسند. وی پس از مرگ ابوسعید مدعی سلطنت شد، اما با ممانعت شیخ حسن ایلکانی و محمودخان روبرو شد و به بسطام رفت. مدتی بعد حسن ایلکانی او را به سلطانیه خواند و ایلخان ساوه کرد. اما شیخ حسن چوپانی او را علیه حسن ایلکانی شوراند و چون موفق نشد به خراسان گریخت. طغاتیمور پس از چندی برادر خود را برای تسخیر عراق فرستاد، اما موفق نشد و در آخر به دست یکی از سربداران سبزوار به قتل رسید. به هرحال اين سلسله به مدت 75 سال حكمراني كرد.