مدرسه ژاندارک
مدرسه ژاندارك: مدرسه ژاندارک وابسته به مدارس سن‌ونسان دو پل فرانسه بود که توسط خواهران روحانی ارمنی در سال 1310 خ به برای کشیشان کاتولیک فرانسوی و با معماری نیکلای مارکف روسی ساخته شد. این مدرسه که جزو نخستین مدارس دخترانه با متد جدید آموزش پرورش بوده در بخشی از باغ مشیرالدوله که به آن‌ها بخشیده شده بود، آغاز به کار کرد. پیش از فعالیت این مدرسه یک مرکز خیریه در خیابان جمهوری در بخش دیگری از باغ مشیرالدوله دایر کرده بودند که اکنون به عنوان خانه سالمندان از آن استفاده می‌شود. این بنا شامل دو بخش بود که بخش اصلی از کوچه ژاندارک در خیابان جمهوری راه داشت و شامل کلیسا، صومعه، پانسیون و مدرسه ژاندارک بود و ساختمان دوم که از انتهای کوچه پلاسکو راه داشت، شامل ساختمان یک طبقه، مدرسه و خیریه برای دختران بی‌بضاعت بود.
در این مدرسه به دو زبان فارسی و فرانسوی تدریس می‌شد. مدرسة ژاندارک در ابتدا به صورت دارالايتام اداره مي‌شد و فقط دختران تارك دنيا را قبول مي‌كرد و به مدرسه سورها (به معنی دختران تارک دنیا) نيز معروف بود. پس از دوران ناصرالدين شاه دختران مسلمان نيز برای تحصیل در این مدرسه پذيرفته شدند.
مدرسة ژاندارک تا سال 1359 خ دایر بود، پس از آن به مدت چهار سال به طور کامل تعطیل شد و سپس مجدداً با محدودیت‌های فراوان بازگشایی شد. خواهران روحانی مسیحی نیز فقط در خانه سالمندان و کهریزک اجازه فعالیت دارند و تنها نمازخانه این موسسه قابل استفاده برای خواهران روحانی مسیحی است.
زنده‌یاد خانم فرخ‌رو پارسا، نخستین وزير زن ايراني و فرح پهلوي از شاگردان مدرسه ژاندارك بودند. مدرسه و كليساي ژاندارك در بیستم آذر 1379 خ به ثبت آثار ملي رسيد.
مدرسه ژاندارك: مدرسه ژاندارک وابسته به مدارس سن‌ونسان دو پل فرانسه بود که توسط خواهران روحانی ارمنی در سال 1310 خ به برای کشیشان کاتولیک فرانسوی و با معماری نیکلای مارکف روسی ساخته شد. این مدرسه که جزو نخستین مدارس دخترانه با متد جدید آموزش پرورش بوده در بخشی از باغ مشیرالدوله که به آن‌ها بخشیده شده بود، آغاز به کار کرد. پیش از فعالیت این مدرسه یک مرکز خیریه در خیابان جمهوری در بخش دیگری از باغ مشیرالدوله دایر کرده بودند که اکنون به عنوان خانه سالمندان از آن استفاده می‌شود. این بنا شامل دو بخش بود که بخش اصلی از کوچه ژاندارک در خیابان جمهوری راه داشت و شامل کلیسا، صومعه، پانسیون و مدرسه ژاندارک بود و ساختمان دوم که از انتهای کوچه پلاسکو راه داشت، شامل ساختمان یک طبقه، مدرسه و خیریه برای دختران بی‌بضاعت بود.
در این مدرسه به دو زبان فارسی و فرانسوی تدریس می‌شد. مدرسة ژاندارک در ابتدا به صورت دارالايتام اداره مي‌شد و فقط دختران تارك دنيا را قبول مي‌كرد و به مدرسه سورها (به معنی دختران تارک دنیا) نيز معروف بود. پس از دوران ناصرالدين شاه دختران مسلمان نيز برای تحصیل در این مدرسه پذيرفته شدند.
مدرسة ژاندارک تا سال 1359 خ دایر بود، پس از آن به مدت چهار سال به طور کامل تعطیل شد و سپس مجدداً با محدودیت‌های فراوان بازگشایی شد. خواهران روحانی مسیحی نیز فقط در خانه سالمندان و کهریزک اجازه فعالیت دارند و تنها نمازخانه این موسسه قابل استفاده برای خواهران روحانی مسیحی است.
زنده‌یاد خانم فرخ‌رو پارسا، نخستین وزير زن ايراني و فرح پهلوي از شاگردان مدرسه ژاندارك بودند. مدرسه و كليساي ژاندارك در بیستم آذر 1379 خ به ثبت آثار ملي رسيد.
