آرامی ها

آرامي‌ها (Aramies) (در حدود1200 تا 1036 پ ‌م)

آرامی‌ها از عربستان شمالی به سوریه، بین‌النهرین، آشور و بابل داخل شدند، یکی از شهرهای مهم آن‌ها “دمشق” نام داشت، همچنین شهر مرکزی ایشان در محلی در شمال حلب بوده (قریه زنجیرلی کنونی) که سنگ‌نبشته‌هایی نیز از ایشان در آنجا به دسـت آمده است. بنا به نوشته‌هاي تورات، آن‌ها نخستین قبايلي بودند كه به زبان آرامي سخن مي‌گفتند و در صحراي سوريه زندگي مي‌كردند. همچنين گفته شده است كه آرامي‌هـا خويشاوندي بسيار نزديكي با عبرانی‌ها داشتند. زبان آن‌ها وجوه مشتركي با زبان‌هاي سامي، عبري و فنيقي داشت و حتي به زبـان عربي هم نزديك بـود. آرامي‌ها در طي جنگ‌هـاي پي‌درپي با آشوري‌ها، شكست خوردند و در بین سال‌هاي 1116 تا 1036 پ م منقرض شدند.

در زمان استيلاي ايرانيان بر بابل، بيـن سال‌هاي 539 تا 322 پ ‌م، زبان آرامی به زبان رسمي مصريان تبديل شده بود. در فلسطين نيز زبان آرامي زبان متداول مردم شده و زبان عبري به طبقة روحاني اختصاص داشت. هنوز هم زبان آرامي در ميان زبان‌هاي معاصر، در چندين دهكدة اطراف دمشق باقي مانده است.