ابوعلی محمد بن عبدالله بلعمی

ابوعلی محمد بن عبدالله بلعمی، در حدود سال 300 ق متولد شد. بلعمی، به فرمان منصور بن نوح، به ترجمة کتاب بزرگ تاریخ طبری پرداخت. وی، به خاطر ترجمة تاریخ طبری، مشهورتر از پدر خود شد.

ترجمة تاریخ طبری وی، یکی از شاهکارهای جاویدان نثر فصیح دَری است. بلعمی در ترجمة این کتاب سعی کرد تمام مطالب آن را به پارسی نقل کند، مگر نام روايات و اسناد پیاپی را که برای خوانندة پارسی زبان ملال‌آور بود که به جای این قسمت‌های حذف شده، از منابع و مآخذ جدیدی که غالباً متکی بر روایات پهلوی بود، استفاده کرد و کتاب خود را با این مضامین آراست؛ از آن جمله داستان بهرام چوبین را در این کتاب به زيبايي نقل کرده است. ترجمة تاریخ طبری در سال 352 ق آغاز شد، از جمله نمونه‌های اصیل و قدیمی نثر پارسی دری، محسوب می‌شود.

ابوعلی بلعمی گویا در سال 383 ق، درحدود 83 سالگی درگذشت. از محل خاكسپاري وی اطلاعي در دست نيست.