اسماعیل خویی
اسماعیل خویی
تخلص: سروش
قرن: چهاردهم هجری
سال تولد ـ فوت: 1317 خ ـ ……….
محل تولد ـ زندگي ـ فوت: مشهد ـ مشهد، تهران، لندن ـ ……….
دوران: پهلوی؛ جمهوری اسلامی
آثار: بی تا؛ برخنگ راهوار زمین؛ زان رهروان دریا؛ درون دوزخ بی در کجا
توضیح: خویی از دوران نوجوانی شعر می‌گفت و در دهة 1340، به صف شاعران یغمایی پیوست. دو زمینة سیاسی و اندیشه‌‌های فلسفی در سروده‌هایش بازتاب گسترده‌تری دارد.
اشتراک گذاری مقاله :
Array