مولانا سراج‌الدّین مشهور به قُمری آملی
تخلص: قُمری
قرن: ششم و هفتم هجری
سال تولد – فوت: بین 550 تا 560 – 625 ق
محل تولد – زندگي – فوت: آمل – مازندران، خراسان، ری – آمل
دوران: جلال‌الدّین پسر خوارزمشاه، اولجايتوخان مغول (سلطان محمد خدابنده)، ایلخانان مغول
آثار: دیوان اشعار؛ کارنامه (مثنوی)
توضیح: قمری آملی، از استادان چیره‌دست شعر فارسی است که سخن او است-ادانه و بر شیوة شاعران بزرگ خراسان در قرن ششم هج-ری، به ویژه ان-وری است. س-راج قمری، هج-و‌گو و بذله‌پ-رداز قَهّاری بود که در این راه ن-ه از دوست می‌گذشت و نه از دشمن. حتی قسمت بزرگی از دیوانش را قصائد، قطعات و مثنوی‌هایی که به هجو و هزل و بذله‌گویی پرداخته، پر کرده است. چون مداح پادشاهان خوارزمشاه بود به او خوارزمی نیز می‌گفتند.
اشتراک گذاری مقاله :
Array