محمدحکیم امین مشهور به آتشی

 

تخلص:  ……….

قرن:  یازدهم هجری

سال تولد – فوت:  ………. – 1067 ق

محل تولد – زندگی – فوت:  هندوستان – هندوستان – هندوستان

دوران:  پادشاهان هندوستان

آثار:  دیوان اشعار؛ عادل‌نامه؛ معدن الافکار (مثنوی بر وزن مخزن‌الاسرار نظامی)

توضيح:  آتشی، پزشک و شاعر فارسی‌گوی شبه قاره بود. نیاکان او در شیراز می‌زیستند. وی پزشک دربار محمد عادلشاه بود و با فزونی استرآبادی و ابراهیم زبیری دوستی داشت و در سرودن مثنوی از نظامی پیروی می‌کرد.