امامزاده قاسم
امامزاده قاسم: امامزاده قاسم، در محله ای به همین نام، مربوط به دورۀ صفویه و در دامنۀ کوه سرچال کوچک، در 2 کیلومتری تجریش، قرار دارد. گویا در قرن سوم هجری، قاسم بن حسن زید را در آرامگاه به خاک سپرده شد. بنای اصلی امامزاده برجی هشت ضلعی است که هر ضلع آن از داخل ۲/۲۵ متر عرض دارد و از آجر ساخته شده است. این بقعه امروزه دارای صحن، ایوان، رواق و گنبد کاشیکاری است. ساختمان اصلی بقعه در زمان فتحعلی شاه قاجار توسعه یافت و ایوان بزرگ فعلی در طرف قبله بنا شد. بیرون بقعه و در گوشه جنوب غربی بنای قدیم، هنوز طاق نماها و رومیهای عهد صفویه قابل مشاهده است. در دهه 80، با لودر امامزاده را صاف کردند و دیگر اثری از سنگقبرها و کاشیهای قدیمی نیست.
این بقعه در ۲۸ فروردین ۱۳۵۱ با شمارۀ ۹۰۸ در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
امامزاده قاسم
امامزاده قاسم: امامزاده قاسم، در محله ای به همین نام، مربوط به دورۀ صفویه و در دامنۀ کوه سرچال کوچک، در 2 کیلومتری تجریش، قرار دارد. گویا در قرن سوم هجری، قاسم بن حسن زید را در آرامگاه به خاک سپرده شد. بنای اصلی امامزاده برجی هشت ضلعی است که هر ضلع آن از داخل ۲/۲۵ متر عرض دارد و از آجر ساخته شده است. این بقعه امروزه دارای صحن، ایوان، رواق و گنبد کاشیکاری است. ساختمان اصلی بقعه در زمان فتحعلی شاه قاجار توسعه یافت و ایوان بزرگ فعلی در طرف قبله بنا شد. بیرون بقعه و در گوشه جنوب غربی بنای قدیم، هنوز طاق نماها و رومیهای عهد صفویه قابل مشاهده است. در دهه 80، با لودر امامزاده را صاف کردند و دیگر اثری از سنگقبرها و کاشیهای قدیمی نیست.
این بقعه در ۲۸ فروردین ۱۳۵۱ با شمارۀ ۹۰۸ در آثار ملی ایران به ثبت رسیده است