میرزا عبدالقادر عظیم‌آبادی هندوستانی مشهور به بيدل دهلوي
تخلص: بیدل
قرن: یازدهم و دوازدهم هجری
سال تولد – فوت: 1054 – 1133 ق
محل تولد – زندگي – فوت: عظیم‌آباد هند – دهلی – عظیم‌آباد یا دهلی
دوران: شاهجهان (پادشاهان هندوستان)
آثار: کلیات اشعار؛ مثنوی‌های عرفات؛ محیط اعظم؛ طلسم حیرت؛ طور معرفت؛ عرفان
توضیح: بيدل در سال 1054ق، در ساحل جنوبي رودخانه گَنگ در شهر عظيم آباد متولد شد. پدرش، ميرزا عبدالخالق صوفي به عشق مراد معنوي سلسلة طريقت خود، «عبدالخالق گيلاني» نام فرزندش را «عبدالقادر» گذاشت. نسبت ميرزا به قبيلة «ارلاس»، قبيلهاي از مغول با مرداني جنگاور ميرسيد، اين كه چه زمان و به چه دليل نياكانش به سرزمين هند مهاجرت كرده بودند، نامعلوم است. عبدالقادر هنگامي كه هنوز بيش از چهار سال و نيم نداشت پدرش را از دست داد و در سايه سرپرستي و تربيت عمويش «ميرزا قلندر» قرار گرفت و به مكتب رفت. عبدالقادر پس از مدتي به توصيه ميرزا قلندر، كه صوفي مسلك بود، مكتب و مدرسه را رها كرد و مستقيماً تحت آموزش معنوي وي قرار گرفت. بيدل چهرهاي خوش‌آيند و جثهاي نيرومند داشت، فن كشتي را نيك ميدانست و ورزش‌هاي طاقت‌فرسا از فعاليت‌هاي جسمي او بود.
بيدل، در سن 79 سالگي درگذشت و در عظيم آباد (يا دهلي) به خاك سپرده شد.